Fotografowanie siewkowych

5 wskazówek, o których warto pamiętać

• 1. Zachowaj odpowiednią perspektywę

  Ptaki z rzędu siewkowych różnią się wielkością. Przekrój jest duży, bo na przykład Biegus malutki mierzy około 12-14 cm (zmieści się na dłoni), a Kulik wielki już 50-60 cm, czyli dorównuje kaczce Krzyżówce. Podczas fotografowania każdego gatunku bardzo ważne jest zachowanie odpowiedniej perspektywy. Powinna ona być co najwyżej na wysokości oka. Perspektywa zapewnia nie tylko ciekawie rozmyte tło i pierwszy plan, wyszczególniając fotografowany temat. Daje ona również pogląd na to, jak wygląda świat widziany oczami zwierzęcia. Przede wszystkim jednak otrzymamy rzeczywistą linię sylwetki fotografowanego gatunku.
  
  Podczas sierpniowego pobytu na brzegu zatoki Morza Bałtyckiego w kadrze pojawiła się Sieweczka rzeczna. Jest nieco większa od wróbla, toteż zmuszony byłem położyć sprzęt płasko, leżąc jednocześnie z okiem przy wizjerze i policzkiem przytulonym do mokrego piasku. Trafiłem w dobry moment, ponieważ trwała sprzeczka między dwoma osobnikami tego gatunku - kadr przedstawia jednego z nich kroczącego w stronę rywala.

  

  Czasami jednak trzeba fotografować z wyższej perspektywy. Przykładem jest chęć uzyskania jednolitego tła. Pewnego razu zauważyłem brodzącego w płyciźnie Krwawodzioba. Za nim znajdowały się piaskowe łachy, których nie chciałem mieć w kadrze. Zdecydowałem się unieść obiektyw nieco wyżej, aby sfotografować go pod kątem, dzięki czemu zamiast niechcianych łach, w tle uzyskałem powierzchnię wody.

  

• 2. Zapewnij ptakom swobodę przemieszczania się

  Niektóre gatunki siewkowych spędzają swój czas głównie na żerowaniu, brodząc w płyciznach lub wędrując na lądzie wzdłuż brzegu w poszukiwaniu bezkręgowców. Dlatego bardzo ważne jest, aby nie zagradzać im drogi przejścia. Zanim się położysz, upewnij się, że między Tobą a wodą jest wystarczająco dużo miejsca (przynajmniej 1,5 m). Dzięki temu ptaki nie będą zmuszone zawracać.
  
  Zdjęcie przedstawia żerującego Kamusznika, poruszającego się w moim kierunku. Dzięki temu, że byłem odpowiednio oddalony od wody, mógł swobodnie przejść obok mnie.

  

• 3. Wypatruj akcji

  Jest to bardzo łatwe w przypadku Mew śmieszek. Są mało płochliwe, a pokarmu szukają w dzień nad zbiornikami wodnymi. Pewnego dnia idąc w kierunku miejsca, w którym miałem przygotować się do fotografowania pod światło, zauważyłem grupę mew wiszących w powietrzu nad obszarem płycizny. Okazało się, że polowały na wodne bezkręgowce, dając lekkiego nura i natychmiast się wynurzając. Wynurzaniu się towarzyszyły oczywiście krople wody, które rozbryzgiwały się pod wpływem ruchów skrzydeł.

  

• 4. Wykorzystaj światło w kontrze

  Ciepłe promienie zachodzącego słońca tworzą niesamowity klimat. Odbijając się od powierzchni wody zmieniają jej kolor na taki, który widzimy na niebie. Przede wszystkim powierzchnia wody jest jasna, co pozwala na fotografowanie z bardzo krótkim czasem naświetlania. Obniżając ekspozycję można uzyskać efekt w postaci czarnej sylwetki ptaka. Mimo bardzo krótkiej migawki krawędzie sylwetki nie zawsze będą ostre, ponieważ możliwości optyki pod światło są po prostu słabsze.

  

• 5. Bądź czujny i szukaj ciekawych kadrów

  Nawet, jeśli wyprawa ma być skupiona na jednym temacie, nie zapominaj, że przyroda może nas zaskoczyć w każdym momencie. Rozglądaj się wokół, obserwuj zachowania ptaków, staraj się przewidywać ich ruchy. Kontroluj światło i parametry ekspozycji. Staraj się widzieć więcej, niż tylko gatunek w kadrze. Eksperymentuj z tłem i pierwszym planem.
  
  Zbierając się powoli do hotelu, po fotografowaniu siewek w kontrze, dostrzegłem grupę łabędzi. Zainteresowałem się nimi dlatego że znalazły się miejscu, w którym pierwszy plan bardzo mi się spodobał - tak zwane bliki utworzone przez promienie słońca odbite od cząsteczek/zanieczyszczeń na powierzchni wody.